Filmy: analizy i omówienia

Filmy o Jamesie Bondzie trudno uznać za klasykę kina. To raczej popularne opowieści o wspaniałym życiu, o przygodach niemal mitycznych bogów, historie dla ubogich, bajdy dla naiwnych. Niemniej jednak seria o agencie Jej Królewskiej Mości stanowi kulturowy fenomen, zjawisko, któremu warto się przyjrzeć, zanim przyćmi jego popularność blask produkcji Marvella, "Gra o tron" lub cokolwiek innego. Wpis powstaje przede wszystkim, by pokazać młodzieży trwałość w kulturze mitycznych prawzorców. 
Czytaj dalej

wszędzie na świecie podobni do siebie

Znakomity film o nastolatkach, o kształtowaniu się ich tożsamości, wychodzeniu z form zachowań właściwych dzieciństwu i wkraczaniu na nowe, nieznane ziemie. Przede wszystkim dzieło niesłychanie mocno, sugestywnie, w rzadko spotykany sposób pokazujące siłę emocji towarzyszących wchodzeniu w dorosłość. Film nie stracił na aktualności. Może pomóc wielu dorosłym w zrozumieniu zjawiska tak zwanego buntu młodzieńczego, choć lepiej byłoby to nazwać zagubieniem, rozpaczą, poszukiwaniem granic i jakiegokolwiek oparcia. 
Czytaj dalej

„Śniadanie u Tiffany’ego” na podstawie powieści Trumana Capote jest bez wątpienia dziełem, które ulotnić się może ze świadomości ludzi wrażliwych i lubiących kino dopiero wtedy, gdy w niepamięć odejdzie cała nasza epoka. Ma wdzięk lekkiej opowieści o ludziach młodych szukających szczęścia. Błyskotliwie portretuje śmietankę towarzyską Nowego Jorku początku lat sześćdziesiątych. Pokazuje piękne życie, o jakim wielu marzy, ale kruszy też tandetne mity dla ubogich. Wiele w tym filmie fenomenalnych zdjęć, znakomitych ujęć. Muzyka Manciniego wydaje się być czystą poezją. Bohaterowie w większości są życzliwymi ludźmi. O sukcesie decyduje jednak kreacja niebanalnej bohaterki zagranej przez Audrey Hepburn. 
Czytaj dalej

 zdjęcie z serwisu Pixabay

„Bogowie” Łukasza Palkowskiego to bardzo dobry film, w którym świetnie udało się pogodzić znakomite rzemiosło, arkana sztuki z wymogami, jakie nakłada na autora potrzeba upamiętnienia żyjącej nie tak dawno temu, działającej osoby. W tym dokumentowaniu czasu, epoki i dokonań autorzy odtworzyli realia lat osiemdziesiątych, okresu chronologicznie może nie tak odległego, ale pod wieloma względami trudnego już do opisania i przedstawienia odbiorcom, którzy urodzili się w wieku XXI lub w latach dziewięćdziesiątych. 
Czytaj dalej

Amelia urodziła się w 1973 roku po raz pierwszy, a po raz drugi w 2001. Film ze względu na kilka scen może bardziej stosowny dla starszych nastolatków. Doskonały dla introwertyków, marzycieli, wszystkich, którzy chcą iść przez życie bez pośpiechu. Myślę, że niektóre pary spędzą przy nim miły wieczór. Kilkanaście lat temu podbił serca tak zwanej szerokiej widowni. Dziś, po latach stracił nieco ze swego uroku, ale wart jest na pewno dokładnego omówienia i opisu. 
Czytaj dalej

 KAŻDY MA TAKĄ NIBYLANDIĘ, JAKĄ SOBIE WYBIERZE - ZDJĘCIE ZROBIONE PRZEZ AUTORA NA GRECKIEJ WYSPIE SKOPELOS

Kiedy, pisząc te słowa, kolejny raz zastanawiałem się nad przyczyną niezwykłego uroku „Marzyciela”, przyszło mi na myśl, że autorzy połączyli z powodzeniem kilka filmowych gatunków: jest w nim bowiem i kino familijne, czyli opowieść o rodzinnych perypetiach z optymistycznym przesłaniem, jest portret artysty w czasie kryzysu, który podnosi się z głębi twórczej niemocy i wznosi na szczyty geniuszu, jest dramatyczna opowieść o poszukiwaniu siły do życia wbrew wszystkiemu, gdy traci się bezpowrotnie radość i beztroskę dzieciństwa, gdy los zabiera to, co ceniło się i kochało najbardziej.
Czytaj dalej

„Interstellar” to jeden z najbardziej wartościowych obrazów ostatnich lat. Świetne kino, które łączy uniwersalną refleksję nad naturą człowieka, bezwzględnymi jej prawami ze zręcznym ujęciem najważniejszych problemów, przed którymi stoi dzisiaj ludzkość. Powinien być obowiązkową pozycją w szkole średniej. Każdy myślący widz obejrzy go z ogromną przyjemnością i satysfakcją.
Czytaj dalej

„Co gryzie Gilberta Grape’a” to film przedstawiający trudne życie bardzo młodego człowieka. Gilbert ma około dwudziestu lat, niepełnosprawnego, upośledzonego umysłowo brata, którym musi się stale opiekować, matkę pogrążoną w depresji i wspomnienie ojca, który popełnił samobójstwo. Dba o dom stopniowo ulegający dewastacji, pracuje i przygnieciony tymi wszystkimi obowiązkami i tragicznymi wydarzeniami nie ma nawet cienia myśli, by zapytać siebie, czego by chciał od życia.  
Czytaj dalej

„Czas Apokalipsy” Francisa Forda Coppoli to dwa arcydzieła w jednym. Powstał bowiem monumentalny obraz wojny w Wietnamie widzianej przez artystę z Ameryki, starającego się umożliwić społeczeństwu tego kraju po raz kolejny zmierzenie się ze swoim szczególnie ważnym doświadczeniem drugiej połowy XX wieku. Autor przeniósł jednocześnie na ekran, dokonując adaptacji, genialną powieść Conrada Korzeniowskiego „Jądro ciemności”.
Czytaj dalej

„Europa” Larsa von Triera to film ukazujący szczególny okres w historii Niemiec. Akcja zaczyna się w październiku 1945 w amerykańskiej strefie okupacyjnej, do której przyjeżdża Leopold Kessler, młody mężczyzna ze Stanów Zjednoczonych, którego rodzina ma niemieckie korzenie. To idealista kierujący się intencją zrobienia jakiejś drobnej rzeczy dla uczynienia świata lepszym. Chce to zrealizować poprzez okazanie, jak sam to ujmuje, Niemcom odrobiny życzliwości. Jako Amerykanin na serdeczność i otwartość Niemców liczyć nie może. Jego osobowość sprawia też, że staje się łatwą ofiarą manipulujących nim osób.
Czytaj dalej